spokojny

spokojny
spokojny {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, spokojnyni, spokojnyniejszy {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w odniesieniu do ludzi lub zwierząt: mający łagodne usposobienie, zachowujący spokój, nieodczuwający lub nieokazujący zdenerwowania, podniecenia, niepokoju; umiejący się opanować; zrównoważony, niegwałtowny, opanowany': {{/stl_7}}{{stl_10}}Spokojny chłopiec, uczeń. Był z natury spokojny. Udawać spokojnego. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'będący wyrazem czyjegoś spokoju, równowagi, opanowania': {{/stl_7}}{{stl_10}}Spokojny charakter. Spokojny głos, ton. Spokojne usposobienie, zachowanie. Spokojne ruchy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'niezwiązany z kłopotami, z troskami, z niepokojem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Spokojna starość. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o przebiegu czegoś, postępowaniu: nacechowany umiarem, przebiegający wolno, bez gwałtownych przejawów': {{/stl_7}}{{stl_10}}Spokojna dyskusja, debata, rozmowa. Spokojna manifestacja. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pozbawiony hałasu, gwaru, ruchu, pełen ciszy; zaciszny, cichy, ustronny, nieruchomy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Spokojna ulica, wieś. Spokojne morze. Spokojne miejsce do pracy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wolny od wojen, zatargów, pełen pokoju i zgody, niczym niezakłócony': {{/stl_7}}{{stl_10}}Spokojne czasy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}7. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nierzucający się w oczy, umiarkowany, stonowany, w dobrym guście, niejaskrawy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Spokojne kolory. Ubierać się ze spokojną elegancją.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}bądź [możesz być] spokojny; mieć spokojną głowę; spokojna głowa ({{/stl_10}}{{stl_8}}{czyjaś}{{/stl_8}}{{stl_7}}) {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • spokojny — spokojnyni, spokojnyniejszy 1. «zachowujący subiektywny spokój, zrównoważony, niewybuchowy, niegwałtowny; będący wyrazem spokoju, opanowania, równowagi» Spokojny głos, ton. Spokojny charakter. Spokojna twarz. Spokojne usposobienie. Spokojne… …   Słownik języka polskiego

  • spokojny — 1. Mieć spokojną głowę «nie mieć powodów do zmartwienia»: (...) w Unii rolnik ma gwarancje zbytu. – Tam rolnik wynajmuje maszyny, zatelefonuje po transport, jeszcze mu przypomną o terminie. Ma spokojną głowę, może sobie poczytać. Polityka 33/2000 …   Słownik frazeologiczny

  • Niespotykanie spokojny człowiek — Directed by Stanisław Bareja Written by Andrzej Mularczyk Starring Janusz Kłosińska Ryszarda Hanin Marek Frąckowiak Małgorzata Potocka Jerzy Turek …   Wikipedia

  • Julius Spokojny — (* 12. September 1923 in Miechów, Polen; † 30. Januar 1996 in Augsburg) war ein Unternehmer, Vertreter der jüdischen Gemeinde und Holocaustüberlebender. Der aus einer zionistischen Familie stammende, tief religiöse, orthodoxe Jude [1] Spokojny… …   Deutsch Wikipedia

  • bądź [możesz być] spokojny — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie martw się, nie kłopocz się, nie denerwuj się; bądź pewien, miej pewność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bądź spokojny, ja ci to załatwię. Możesz być spokojny, odbiorę ją z dworca. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • szpasowny — spokojny …   Słownik gwary warszawskiej

  • dziwnie — Ktoś jest o czymś dziwnie przekonany; ktoś jest dziwnie pewny czegoś; ktoś jest dziwnie spokojny (, że...) «ktoś jest całkowicie o czymś przekonany, pewny czegoś, spokojny o coś»: Mając w naszych szeregach osoby tak wielkiego ducha, jestem… …   Słownik frazeologiczny

  • cichy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, cisi, cichychszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający relatywnie małą głośność, niegłośny, słabo słyszalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cichy głos. Cichy szum drzew. Cicha rozmowa.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mucha — 1. pot. Ktoś ma muchy w nosie; mucha komuś siadła na nos; mucha kogoś ugryzła, ukąsiła «ktoś grymasi, kaprysi, złości się i dąsa bez powodu»: – Boję się, że mnie nie przyjmą. I co wtedy? – Dlaczego mieliby nie przyjąć? – Z byle jakich względów.… …   Słownik frazeologiczny

  • cichy — cisi, cichszy 1. «mało słyszalny, niegłośny, niehałaśliwy» Cichy głos, śpiew, śmiech. Ciche dźwięki, kroki. przen. a) «nie zwracający na siebie uwagi otoczenia, skromny, małomówny, nieśmiały; skłonny do ustępstw, uległy, potulny, łagodny» Ciche,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”